ปัญญาจากภายใน

ศ.นพ.อนุชา อภิสารธนรักษ์ ถาม：

หลวงพ่อครับ ช่วงหลังจิตตื่นรู้เกือบตลอดวัน แม้ขณะนอนมันก็ตื่นรู้เอง

เห็นขันธ์ห้าเกิด-ดับ เห็นผู้รู้เกิด-ดับ ..จิตอยู่กับอุเบกขา

ผลที่ได้คือ สติสัมปชัญญะในมหาสติ หรือจะเรียกว่าเหลือแต่มหาสติกับปัญญาในฐานจิตก็ได้

ตอนนี้เห็นเลย ว่าจิตเห็นจิตเป็นอย่างไร .. ผู้รู้และสิ่งที่ถูกรู้ ก็เป็นธรรมชาติเดียวกันเลยครับ

พอผู้รู้เห็นขันธ์ห้า ก็เอาความรู้นั้นมายึดไว้อีกที กลายเป็นตัวตนในรู้นั้นอีกที ..

โดยเฉพาะถ้าเข้าไปเห็นในสภาวธัมม์ที่ละเอียดมาก ตัวตนผู้รู้ยิ่งโต ขึ้นเรื่อยเลย 

เพราะไม่ได้เห็นว่าแท้จริงแล้วผู้รู้  และความรู้ที่เข้าไปรู้ก็ไม่เที่ยงไม่มีตัวตน

ทุกอย่างเป็นเพียงเหตุปัจจัย ..

อาทิกายสงบนำมาสู่จิตสงบ เป็นเพียงเหตุปัจจัย ไม่ได้มีตัวตนเป็นต้นครับ

---------------------------

พระอาจารย์ธัม์มทีโป ตอบ:

เมื่อกายสงบย่อมพบความสุข   

เมื่อพบความสุขจิตย่อมตั้งมั่น

เมื่อจิตตั้งมั่นจิตย่อมเป็นหนึ่ง 

เมื่อจิตเป็นหนึ่งปัญญาย่อมเกิด  .. เมื่อปัญญาเกิด 

ย่อมพิจารณาเห็นสรรพสิ่งทั้งหลายทั้งปวงในโลก

ล้วนไม่เที่ยงเป็นทุกข์ เป็นอนัตตา

เกิดดับที่จิตภายในไปเนืองๆ

เมื่อภายในจิตรู้สึกโดยตัวของมันเอง

มีตัวมองรับรู้อยู่  และมีตัวเห็น เป็นปัญญาตามเห็นอยู่ 

เหมือนภายในเป็นห้วงแห่งจักรวาลไม่มีประมาณ .. 

เป็นความสงบที่ลึกซึ้ง ไม่มีการปรุงแต่งใดๆทั้งสิ้น

จิตก็เป็นอิสระ  โดยตัวของมันเอง  

มันก็จะเห็นสภาวะภายในพุ่งเข้าไปเรื่อยๆ

เป็นจักรวาลของใจไม่มีประมาณ  เป็นภายในที่ลึกซึ้งไม่มีที่สิ้นสุด

กว้างขวางไร้ขอบเขต

ตัวรู้ และปัญญา เดินทางไปพร้อมกัน

ไปรู้เห็นในสภาวะเกิด-ดับที่จิตภายใน

และตัวปัญญาก็ไปเห็นแจ้งอีกทีนึง

เมื่อจิตเกิด-ดับ แกร่งกล้ารวมเป็นหนึ่งเป็นอิสระ

ไม่ถูกครอบงำ บริสุทธิ์ไร้ตัวตนจากภายนอกและภายใน

ตอนนั้นผู้รู้ก็จะเป็นผู้วาง .. สักแต่ว่ารู้สักแต่ว่าเห็น ..

จิตภายในเมื่อบ่มเพาะ รู้สึกไปเรื่อยๆ 

เพียรไปเนืองๆ จิตภายในก็จะหลุดพ้นเพราะไม่ยึดมั่น 

เพราะไม่ยึดมั่นจิตจึงหลุดพ้น เป็นอิสระจากอารมณ์ทั้งปวง

เพราะไม่มีตัวตน...