ถาม - ตอบ

กราบนมัสการครับ ตอนที่มานั่งปฏิบัติในห้องปฏิบัติ เราก็สามารถที่จะทำใจให้สงบได้ แต่เราไปเผชิญกับสถานการณ์ต่างๆ ซึ่งเราอาจจะไม่มีสมาธิ สุดท้ายเราจะ เตลิดเปิดเปิงไป ยังไม่มั่นใจว่า จะกลับมารู้สึกที่จิต ได้หรือเปล่าครับ

กราบนมัสการค่ะ ขณะที่ทำกิจกรรมบางอย่างเพลินๆ มักเกิดอาการคล้ายตัวเองรู้สึกวับ หายไป..เสมือนตกลงจากที่สูง บางครั้งเเหมือนถูกผลักตัวออกอย่าแรง หลังจากนั้นก็ตกใจ หัวใจเต้นแรง ก็กลับมาหายใจลึก ในบางครั้งก็มีอาการคล้ายกับ ตรงกลางหน้าอกเต้นแรงมาก... อาการดังกล่าวเกิดขึ้นบ่อยๆ จะปรับอย่างไรได้บ้างคะ

บริเวณจิตของหนูมันหวิว เหมือนถูกบีบ เหมือนใจจะขาด

เกรงว่าจะไปเพ่งเจ้าค่ะ ไปเพ่งหรือเปล่าที่สงสัย เพราะเคยปฏิบัติเหมือนเราดูดวงไฟ หรือดวงแก้ว แต่เราเอาจิตมาไว้ตรงที่ลิ้นปี่ ก็ยังมีความรู้สึกว่าเอ๊ะ เรายังเพ่งอยู่หรือเปล่า ที่สงสัย

ลองทำที่พระอาจารย์สอน ตั้งแต่ชั่วโมงที่ผ่านมา รู้สึกว่า เอ๊ะ ที่เราทำมันถูกหรือผิด เพราะว่าตอนที่เราทำมันรู้สึกเหมือนว่า มันชา เหมือนมีพลัง แต่ว่ามันต้องว่างเหรอคะ หนูไม่เข้าใจ

เวลาดูจิตแล้ว ภายในมันโปร่งๆ แต่บางครั้งก็เหมือนมีเรื่องหนักพอกในจิต

จะทราบได้อย่างไรครับว่า เราได้ก้าวหน้าในการปฏิบัติ

กราบนมัสการค่ะ สมัยเด็กๆเคยอยู่ใกล้คุณปู่ก่อนสิ้นลม ตอนนั้นญาติๆห้ามร้องไห้ บอกว่าร้องแล้วท่านจะไปไม่ดี ..เป็นอย่างนั้นจริงไหมคะ

ในสี่ฐาน กายในกาย(นิ้วกระทบ มีการสั่นคลอนภายในกายเหมือนอีกร่าง) เวทนาในเวทนา (นิ้วกระทบสัมผัส รู้สึกถึงความเจ็บ ไฟฟ้าและอื่นๆ) จิตในจิต (การเต้นวุ้บๆเบาบ้างแรงๆหรือหายๆไปบ้าง) แต่ธัมมใ์นธัมม์ คืออะไรครับ

บางทีปริยัติ กับ ตำราทั้งหลายทำให้ผมสับสน ผมจึงเลือกที่จะอยู่กับการดูจิต รู้สึกในปัจจุบันขณะ และไม่ใช้สมองคิดในขณะปฎิบัติ แต่ใช้ความรู้สึกปัจจุบันแทน อยากให้พระอาจารย์แนะนำครับว่าที่ทำ แค่นี้ใช่ไหมครับ แค่ดูจิตกลางหน้าอก ไปเรื่อยๆ